RUHA TRANSFÜZYON 

Uzuncana bir aradan sonra karşınızdayım. 
“Uf! “ dedim şuan bakınca,  son yazım tarihime.
Demek bu kadar zamandır sizlerden uzağım.
 “Elzem”!
Koskoca bir “elzem” bu!
Konu mu yoktu? 
Hayır!
Sadece yoğunluk.
Bugün son ders zili çalacak ve ara tatil başlayacak malumunuz.
Öğrencilerimizi öncelikle tebrik ediyoruz.
Tartışmasız her birini.
Başarılı!
Başarısız! 
Her birini, ayrımsız!
Neden başarısızları?! da  diyeceğiniz tutabilir?!
Ki tutsun! 
Tutsun tutsun lütfen!
“Hayda! Başarısız da tebrik edilir miymiş canım?! “ demeliyiz zira! ( mı acaba?!)
Malumunuz başarısız bir öğrenci kendi başına almadı o notları!
Almadı ağabeycim almadı! 
Almadı babacım!
Almadı anneciğim! Ablacığım!
Valla da billa da almadı!
Şöyle yanındaki koltuğa bir geç otur bir hele.
Oturdun değil mi?
Elini vicdanına koy sonra ağabey! /abla!
Karşıda da ayna varsa tamamdır.
Bir aynaya bak ağabey!/abla!
Bir sorgula olur mu?!
Ben bu eksikliğin neresindeyim? 
Nerede yanlış yapmış olabilirim?! diye bir sor lütfen!
Zira, oğlun/ kızın; o zayıf notu/ notları tek başına almadı.
“Yemedim. yedirdim. İçmedim içirdim. Cebini hiç boş bırakmadım.” da diyebilirsin.
Saygı duyarım elbet!
Peki siz ağabey?! 
Siz Ablam! Pek değerli Annem!  Evin direği babam! 
SİZ HİÇ, MİDENİZ DOYDUĞUNDA RUHUNUZUN DA DOYDUĞUNU hissettiniz mi?!
Dipnot yapalım mı?!
Valla yapalım.
Tam sırası!
Karne notları aslında;  eğitim - öğretim sürecindeki eksikliklerimizin farkına varılmasında ve eğitim- öğretim yöntemlerinin gözden geçirilmesinde bir araçtır.
Sadece bir A-R-A-Ç!
Bu sebepledir ki,  siz gözümüzün nuru anneler!
Siz kalbimizin tacı babalar!
BIRAKINIZ !
ÇOCUKLARINIZ bu tatilde GÖNÜLLERİNCE EĞLENSİN, DİNLENSİN.
Zira yorucu bir dönemi bitirmiş, ruhen ve beyinen yorulmuş  zaten bu minik yürekler !
Sözüm şimdi size minikler…   !
Gençler…!
Bu tatilde;
Yoğun teknolojiden biraz sıyrılın!
Yatın! Gezin! Dinlenin! 
İllaki,  bir top oynarken diziniz kanasın misal!
En az bir kez, bir yaşlı teyzenin/amcanın elindeki pazar poşetlerini taşımaya yardım edin illaki!
Engelli bir bireyin, sokakta karşıdan karşıya geçmesine destek olun misal!
Hani şu her perdeyi açtığında, bahçedeki sokakta gördüğün şu üşümüş köpek var ya!
O köpekçiğe bir su, bir yemek kabı uzatın!
Ne dersiniz?!
Görün bakın yüreğiniz nasılda hafifleyecek.
Biz biliyoruz ki; o yürekler “Melek” zaten!
..
Nasıl? 
Bir ses geliyor okuyucularımdan.
Ta buralarda o ses/sesler şimdi.
İçinizdeki sesler nasılda ulaştı buraya öyle.
“Biz yapıyoruz zaten.” sesleri için bu satırlarım.
Nasıl da aslanlar gibi ben yaparım diyorsunuz siz kocaman yürekler.
Helal size!
Ha!
Birde demeden geçemeyeceğim.
Mazur görün işte canım.
Eğitimcinin kızı eğitimciyim ben.
“En azından bir roman, bir hikaye bitirin.. “
Olur dimi?
Siz var ya siz ! 
Siz SÜPERSİNİZ..!
Sizi yaradana gurban!
Çünkü siz,biliyorsunuz ki ,HER KİTAP BİR HAYAT..